Lhbtiq+ jongeren hebben groter risico op psychische klachten, er is weinig passende zorg

Een groter risico op psychische klachten hebben lhbtiq+-jongeren. Dit ten opzichte van heteroseksuele jongeren. Dit alles is al jaren bekend. De huidige geestelijke gezondheidszorg (ggz) is er toch onvoldoende op ingericht om aan de behoefte te voldoen van deze lhbtiq+-jongeren. Bijvoorbeeld stuiten lhbtiq+-jongeren op hulpverleners die zich onvoldoende kunnen inleven. De drempel om hulp te zoeken is door dit alles hoog.

Dit meldde de website nu.nl op haar website. Dit om precies te zijn op maandag 1 augustus in het jaar 2022. Dit alles in de vorm van een online artikel. We haalden er een paar punten voor je uit.

Kinder- en jeugdpsychiater Liza Sonneveld bracht onlangs”in kaart” hoe inclusief de ggz is voor lhbtiq+-personen. Uit dit alles blijkt dat een deel van de zorgverleners weinig kennis en vaardigheden heeft ten opzichte van de lhbtiq+-doelgroep.

Uit focusgroepen onder lhbtiq+-jongeren blijkt dat een deel van de hulpvragers zelf informatie zoekt. Dit alles voor de zorgverlener. Over dit alles laat Jouke van Buuren van het COC het volgende weten: “Ze verwachten onwetendheid of weerstand en geven de zorgverlener daarom “huiswerk”mee. Dat leidt soms tot het gewenste resultaat, maar je kan niet van kwetsbare jongeren verwachten dat ze zo assertief zijn.”.

Voor meer wetenschappelijk onderzoek om de kennis over lhbtiq+’en te vergoten pleit kinder- en jeugdpsychiater Liza Sonneveld.

Met minderheidsstress kunnen lhbtiq+’en te maken krijgen. Dit is een vorm van stress die minderheidsgroepen kunnen ervaren door bijvoorbeeld lhbtiq+-fobie of uitsluiting. Deze minderheidsstress hangt sterk samen met de psychische problemen bij lhbtiq+-jongeren. Denk hierbij aan depressie of angst.

Lhbtiq+-personen hebben naast dit alles meer kans op het meemaken van traumatische ervaringen. Denk hierbij aan seksueel misbruik, gericht anti-lhbtiq+-geweld, emotionele verwaarlozing, mishandeling en pesten.

Volgens Liza Sonneveld en Jouke van Buuren ligt de bal grotendeels bij de politiek. Jouke van Buuren van het COC laat over dit alles het volgende weten: “Als dit thema niet verplicht wordt in opleidingen, dan blijft het voor mijn gevoel dweilen met de kraan open”.

Van Liza Sonneveld is de “grote droom” een expertisecentrum. Bij dit expertisecentrum zal dan onderzoek worden gedaan en kennis worden verzameld over lhbtiq+-personen met psychische klachten.

Voor transgender personen zijn er wel zulke expertisecentra. Deze transgender personen worden meteen doorverwezen naar zo’n expertisecentrum, in plaats van dat de transgender persoon het eerst bij de ggz probeert. En volgens Liza Sonneveld wringt hier de schoen. Liza Sonneveld laat over dit alles het volgende weten: “Iédere hulpverlener in de ggz zou in staat moeten zijn de brede groep lhbtiq+-personen passende zorg te bieden. Ongeveer 10 procent van de jongeren identificeert zich als lhbtiq+-persoon.”.

(Bron: nu.nl)